شجرة العيله ــ شعر :علي الصروي

ياشجرة العيله ضمى

ضللي لمى الحبايب

ابعتى رسايلك وضلك

لمى شمل اللى غايب

اطرحى فكره لبكره

اتركى حتى لذكرى

انزلى بخيرك علينا

طمنى اصغر ما فينا

وقربى منا الكبير

رجعى الود اللى بينا

أمنِّى الطفل إللى خايف

اهدى شبابنا اللى لايف

على ذوق معفن وجايف

ملينا مص الشفايف

ياشجره فين بسي جزرك

بطلى مدك و جذرك

رجعى فينا الكبير

افطمى منا البخيل

اجعلى ظلك ظليل

احتوى فينا الفصيل

عنك حبيبتي مفيش رحيل

عن ام ربت ودفت

خرجت كل الرموز

م الطفل حتى العجوز

ياشجره فين الخضار

كان بيكسي كل دار

ليه عنا تحجبيه

فى اختراع اسمه الحوار

ياغاليه فين عصافيرك

فين دى ميتك ونيلك

فين تحيه الصباح

فين اناشيد العلم

مصره تبكى ع اللي راح

مش بيكفيكى الالم

انفضي يالله اللي باع

البسي توب الامل

ادينا مهله للعمل

انزعى توب الخلاف

عدى السنين العجاف

اتمخضى ياللا  اولدى

لسه فيه سنه أمل

فين حمامه سلامك

تاج راس اللى صانك

خنجر فى صدر اللى خانك

طب بس فرصه اطهرك

مش انتى الكلام يخدرك

أمنه  وإلاهى  حصنك

اقسم بربى لأخضرك

وابدر ميادينك أمل

واخلى من هامتك علم

يضربوا بيه المثل

والمر فى ترابك عسل

والشهدمنك يتخلق

والعمر ليكى يتحرق

واللى يعاديكى يتفلق

وفى قلب الميدان ويتشنق